De ironie van het lot

Daar lag je dan
hopeloos verloren
in je eigen hoofd
een vage schim
verdronken in tranen
van ons wiens
herinneringen
spelen in de leegte
van je ogen
je reikt en probeert
een halve glimlach
en ik breek even hard
vanbinnen als jij
vanmiddag
slaap zacht m'n meme
ik denk aan jou
terwijl je rust