Vloamsche hersenspinschels uit de Gentsche industrie

De zon likt de daken van de industriele doeningen die mij onringen, net zoals moeder kat haar pasgeboren jongen poesjes likt. Vol overgave maar met nog ongekende intenties.

De immer aanwezige luchtvervuiling walmt lustig rond diezelfde daken, en fijn onzichtbaar stof penetreert mijn longen, none the wiser, als een slechte, goedkope sigaret uit de Balkan, wiens producent een proces wacht wegens ongewild meeroken.

Het zijn zware dagen, de lucht drukt loodzwaar op mijn treffelijk optimistisch gemoed, en ik vraag me nogmaals af wat voor stuk onbenul ooit qwerty heeft uitgevonden. Dit in sterk contrast met de vele ultra bruikbare zaken die bedrijven zoals 3M op de markt hebben gebracht sinds mensenheugenis. Het weze zo.

De brandstapel, heresy!

Edoch, er wacht reeds een poolse vrachtwagenchauffeur op zijn eerste scheldtirade van de dag, en wat kan er dan nog misgaan buiten het misverstaan van de lezer?

Aftellen, per seconde wijzer, naar het moment, binnen handbereik maar net te ver.

Negen werkdagen vol bezoedeling, en de katharsis kan beginnen.

Better be that way too!

En zo is de eerste nederlandstalige post op dit blogvehikel ook een feit. Het was weer te lang geleden. Damnet, hell, fuuk, devil !